Zaimki osobowe

Dziś krótki post o bardzo ważnej części mowy: o zaimkach osobowych.

Czym są zaimiki osobowe i do czego służą?

Zaimki to takie wyraz, które pełnią bardzo wiele różnych funkcji. W tym krókim tekście skupiam się na zaimkach osobowych, po szwedzku Personliga pronomen, których funkcją jest zastąpienie nazwy przedmiotu albo osoby w zdaniu czy też, inaczej mówiąc, wskazanie na wykonawcę danej czynności. 

Sam opis może niekoniecznie ilustruje zagadnienie tak dobrze jak przykłady, dlatego przejdźmy od razu do zaimków osobowych, które mamy w języku polskim i ich odpowiedników w języku szwedzkim.

 

Zaimki są niezbędne przy budowie zdania w języku szwedzkim. Umożliwiają one określenie, kto jest wykonawcą czynności, gdyż w odróżnieniu od języka polskiego, czasowniki w języku szwedzkim nie zmieniają swojej formy na podstawie osoby wykonującej czynność. W języku polskim napiszemy na przykład: Pomalowałam dom zeszłego lata.  W szwedzkim natomiast musimy zaznaczyć, że to ja byłam osobą, która wykonała tę czynność, pisząc: Jag målade huset förra sommaren. Nawet jeżeli nie znamy wykonawcy czynności, czasownik w zdaniu nie może stać tak zupełnie samotnie. Musi towarzyszyć mu zaimek. Po polsku napiszemy krótko: Pada (deszcz). Ale po szwedzku: Det regnar. Zaimek czasami można ominąć, gdy mówimy. Na przypkład zamiast powiedzieć Jag åker hem, możemy powiedzieć krócej Åker hem i zostaniemy zrozumiani, ale należy pamiętać, że nie jest to konstrukcja językowo poprawna. Jak zwykle zapraszam do komentowania jeżeli macie pytania albo/i sugestie :).